Temmuz 2011

Şubat ayında karda zirvesine çıktığımız Işık Dağı civarına (Bakınız : http://www.deretepe.net/gezi-hikayeleri/isik-dagi-kis-tirmanisi/) bu kez motosikletlerimizle gitmek üzere Ankara’dan yola çıktık. Amacımız kışın yürüyerek çıktığımız zirveye bu sefer motosikletlerle çıkmaktı. Kızılcahamam’a kadar gelmişken Soğuksu Milli Parkını da görmeden geçmeyelim dedik. Ormanın derinliklerinde bir mola yerinde ilk fotoğraf

Parkın yukarı kısımlarından Kızılcahamam dağları. Bu fotoğrafı çekerken, Kızılcahamam’ın simgesi olan ve aynı zamanda şehrin girişinde kocaman bir de heykeli olan “kara akbaba kuşu bu dağlarda yaşıyor olsa gerek” diye geçiriyorum içimden.. Maalesef tür yok olma tehlikesi altında !

Milli parktan merkeze iniyor ve karnımızı doyuruyoruz.

Her zamanki gibi yemeğin üzerine çaysız olmaz

Yemekten sonra Kızılcahamam’dan ayrılarak Çerkeş yoluna giriyoruz. Bir süre devam ettikten sonra Salın köyü yol ayrımına geliyoruz.

Arkamızda Işık Dağı ile bir hatıra fotoğrafı çektikten sonra köyün içine doğru devam ediyoruz.

Köyün içinden geçen dere

Köy meydanı ve çeşmesi

Salın’dan çıkarak Karagöl’e doğru devam ediyoruz, renkler muhteşem.

Arkamızda kalan Yağcıhüseyin köyü

Ve Karagöl..

Gezilerimizde ne fotoğraf çekmekten ne de motosikletten vazgeçebildiğimiz için aşağıda görüldüğü gibi genelde ikisini bir arada yürütmeye çalışıyoruz. Gideceğimiz yere vardıktan sonra makinelerimizi çantalarımızdan çıkarıp boynumuza asıyoruz. Böylelikle güzel bir yer gördüğümüzde motosikletten inmeden istediğimiz fotoğrafları çekiyor, vakit kaybetmiyoruz.

“Işık Dağı Kış Tırmanışı” başlıklı yazımızı okuyanlar hatırlayacaklardır, kışın geldiğimizde Karagöl’ü neredeyse zor bulmuştuk. Her yer karla kaplı bembeyaz olduğu için ilk bakışta gölü çevreden ayırt edememiştik. Göl yüzeyi tamamen donmuştu.

Karagöl’den az sonra çıkacağımız Işık Dağı’nın zirvesine bir bakış

Karagöl’den ayrılıyor ilk bulduğumuz çeşmede serinlemek için duruyoruz.

Tabi ki bir de hatıra fotoğrafı..

Dağın çevresini dolaşırken zaman zaman bizi zirveye çıkaracak uygun bir yol bakıyoruz ama eriyen karlardan olsa gerek yollar hep bozulmuş. Sanki yukarılardan sel gelmiş gibi zirveye çıkan yollar hep büyük büyük taşlar, kaya parçaları ile dolu. İçimden “şimdi altımda bir enduro olacaktı ki” diye hayıflanıyorum..

Yol arayışlarıyla dağın çevresini epeyce dolaştık. Neredeyse Karagöl’e göre dağın tam arkasına yaklaştık. Bu noktadan sonra daha fazla devam etmemeye karar verdik. Şener arkada gps uyumlu cep telefonundan nafile “zirve yolu arama” çabalarındayken ben de ön tarafta objektiflere poz veriyorum. “carpe diem!” modundayım. Yolu bulamadık, bulduğumuz yollar da motosikletlerimize uygun değildi, birbirimize çaktırmıyoruz ama moraller biraz bozuk ama napalım 🙂 sağlık olsun..

Bulunduğumuz noktadan aşağıdaki yaylaları fotoğrafladıktan sonra dönüşe geçiyoruz.

Kızılcahamam’a yaklaşırken manzarayı seyretmek üzere bir mola veriyoruz. Aşağıda görünen Eğrekkaya Barajı ve Kızılcahamam’a ait binalar

Arkamızda Eğrekkaya Barajı ile son bir hatıra fotoğrafı çektikten sonra durmaksızın Ankara’ya devam ediyoruz.

Bir sonraki gezi yazısında görüşmek üzere..

Son Aramalar

karagöl jeositi, soğuksu milli parkı, çeşme yazıları, eğrekkaya barajı, yol ayrımı, köy, manzara yazıları, cesme basi yazilari, balıkköy çınar nehir, köy dağları, karagöl jeosit, eğrekkaya, köy çeşmesi yazıları, moto gezi, ula ilçesi görseller, jeosit, en g, foto, karagöl manzaraları, SALIN KÖYÜ KARAGÖL, köy manzaraları, ışık dağı karagöl, bolu dağı tüneli, sinekli barajı, sineklidağ köyü