Ocak 2012

Itır Manaz Yüncüoğlu’na teşekkürlerimizle..

Bir varmış, hiç çokmuş. Develer paparazzi iken, pireler karateci iken, ben Facebook’ta bulduğum ebemin beşiğini tıngır mıngır sallar iken, güzel yurdumun başkentinde Şener ve Mehmet Ali isimli iki arkadaş varmış.

Bilgisayar ve elektronikçi olan bu iki Âdemoğlunun şirkette işleri çok, tatil hayalleri hoşmuş. İkisi de motosiklet,  fotoğraf ve doğa meraklısıymış. Buldukları her fırsatta kendini yollara vuran; gezen, öğrenen, fotoğraflayan bu iki kafadar tecrübelerini birbirleriyle paylaşırmış. Günlerden bir gün Şener’in rüyasında sakalları Çukurova pamuğu, gözleri Ege zeytini, yanakları Amasya elması, asası
Devrek bastonu, sesi Kırşehir bozlağı zat-ı muhterem bir elinde Gaziantep lahmacunu yanında Van kedisiyle çıkagelmiş:

– ”Ey oğul, yediğin içtiğin senin olsun, neler gördün anlat bakalım” demiş. Şener de dilinin döndüğünce gezilerinden bahsedip, laptop’ından da birkaç fotoğraf göstermiş. Gördükleri ve duydukları karşısında hem şaşıran hem de öfkelenen dede;

–  “Bre evlat, madem bunca biriktirdiğin var heybende, ne diye kendine saklarsın. Hayat kısa, dünya fani. Öyle bir şey yap ki hem yaşadıkların belgelensin, hem de başkaları da sebeplensin. Senden sonra geriye bu formatı gelmiş laptop ı mı bırakacaksın?” diye
gürleyerek arkasında Rize’nin yağmur bulutları misali bir grilik bırakarak “Puffff!” diye kaybolmuş. Sabahı zor eden Şener rüyasını M.Ali’ye anlatınca bir de ne duysun? Meğer dede aynı gece M.Ali’nin de rüyasına girmiş. Ne yapsak, ne etsek derken bu iki kafadara bir gezi sitesi yapmak farz olmuş. Adını ne koyalım, logosu ne olsu, içerik ne olacak sorularıyla cebelleşirken, aksakallı dedenin sesi kulaklarından hiç gitmemiş. M.Ali bir gün;

– “Ne güzel o dere senin bu tepe benim gönlümüzce geziyorduk, nereden çıktı bu dede!” diye söylenirken DereTepe.Net ortaya çıkıvermiş.

Yıllardan 2011, günlerden Ocağın 26 sı imiş. Önce Allah sonra bizim dede “Yürüyün ya bilişimciler” deyince geziler birbirini takip etmiş.

Bu genç gezginlerin çadırda geceledikleri de olmuş,

Ayı izlerine rağmen tırsarak ormana daldıkları da…

Yaz demeden,

Kış demeden,

Yağmurda sırılsıklam olsalar da,

hababam gezmişler. Baharda çiçeklerin açmasına,

Kelebeklerin dansına,

Sevinçle şahit olan turistlerin doğaya olan sevgileri her geçen gün artmış.

Gezdikçe fotoğraf çekmiş, çektikçe yazmış, yazdıkça anlatmış,  dinleyip de peşlerine takılanlarla yine gezmişler. Elin erdiği gözün gördüğünce, müdürün izin verdiği paranın kifayet ettiğince kendileri gibi gezginlerle maceradan maceraya bir seneyi devirmişler.
Her geçen gün takipçiler artmış, güzel paylaşımlar, yapıcı eleştirilerle site bir yaşına mutlulukla erişmiş.

Takipçilerden biri bu yaş günü anısına mutfağa girmiş, ozanın içini sazına döktüğü gibi, deretepe anılarını hamura dökmüş.

Gıda mühendisi takipçinin rüküş kurabiyelerini de hepimizi temsilen Şener ve M.Ali afiyetle yemiş.

deretepeciler ermiş muradına, pişmiş kelle suratına, ben de bindim kır atıma, git de anlat etrafına…

Not: Bu arada 26 Ocak 2012 Perşembe gecesi aksakallı dedenin tekrar geleceğine ve bir yılın feedback ini vereceğine dair duyumlar aldım:):):)

Son Aramalar

tasvirli anlatım örnekleri, iki arkadaş, masalsı anlatım, iki kafadar, gezi paylaşımları, iki arkadaş resmi, 2 yaş kurabiyesi, 1 yıldönümü notları, tasvirli hikaye örnekleri, tasvirli anlatım, şekerleme yazilari, kurabiye süslemesi nasıl yapılır, tasvirli anlatım hikaye, doğa sevgisi, masalsı öykü örnekleri e ödev, en güzel arkadaş fotoğrafları, laptop süsleme, en iyi iki dost resimleri, isimli kurabiyeler, aydede sekli, süsleme örnekleri 6 sınıf, sınıf süsleme örnekleri, kurabiye süsleme sanatı, kelebekler hayatı ödevi, tasvirli anlatım ile gezi planı yazma